geschiedenis van born

Middeleeuwen[bewerken]

 

De eerste vermelding van de plaatsnaam Born (als Burne) dateert uit het jaar 1125. De plaats is waarschijnlijk ontstaan rondom een bron en werd hiernaar genoemd. Er zijn in Duitsland, Luxemburg, België (Born, provincie Luik) en Frankrijk diverse plaatsen die ook zo heten.

 

In de 12e eeuw wordt de heerlijkheid gedeeld door de bisschoppen van Keulen en Luik. In 1213 komt het aan het graafschap Loon en in 1234 aan het hertogdom Gelre. In 1400 wordt Born tezamen met Sittard en Susteren verkocht aan de hertog van Gulik en wordt het de zetel van een drost ('ambtman'). Ambt Born behelsde een gebied op de rechteroever van de Maas bestaande uit de nederzettingen Born, Sittard, Broeksittard, Susteren, Grevenbicht, Buchten, Holtum, Guttecoven, Urmond en Berg (thans Nederland) en Tudderen, Wehr, Susterseel en Hillensberg (thans Duitsland).

 

Nieuwe tijd[bewerken]

 

In 1709 verschuift de zetel van het ambt naar Sittard. Gedurende de Franse tijd, tussen 1794 en 1800 behoorde Born tot het Kanton Sittard. In 1800 verloren de kantons hun bestuurlijke taak, die vanaf dat jaar aan de gemeenten werd toegemeten, waarop de gemeente Born verrees. Na de Franse tijd, in 1815, kwam de gemeente bij het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, werd in 1830 eerst deel van het nieuw gevormde Koninkrijk België, en hoort pas sinds 1839 (na de verdeling van Limburg in een Belgische en een Nederlandse provincie) definitief tot Nederland.

 

Moderne geschiedenis[bewerken]

 

Born was samen met de kerkdorpen Buchten en Holtum een zelfstandige gemeente tot 1 januari 1982. Op die datum werd ten gevolge van gemeentelijke herindeling een nieuwe gemeente gevormd door grotendeels de opgeheven gemeenten Born, Grevenbicht en Obbicht en Papenhoven. Deze gemeente, die de naam Born kreeg, fuseerde in 2001 met de gemeenten Sittard en Geleen tot de nieuwe gemeente Sittard-Geleen.